Pełnotekstowe zasoby PLDML oraz innych baz dziedzinowych są już dostępne w nowej Bibliotece Nauki.
Zapraszamy na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  historia matematyki, trygonometria, goniometria, funkcje trygonometryczne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Nauczanie trygonometrii w szkołach średnich w Polsce ma wyraźne ramy czasowe. Została wprowadzona przez Komisję Edukacji Narodowej i istniała - jako wyróżniony dział matematyki szkolnej - do reformy z roku 1966. W artykule omówiono zmieniający się zakres i metody nauczania trygonometrii na podstawie materiału zawartego w podręcznikach szkolnych. Trygonometria pojawiła się jako część geometrii podająca sposoby znajdowania nieznanych elementów trójkąta, gdy dane są trzy inne jego elementy (w tym przynajmniej jeden bok). W 1. połowie XIX w. pokazano, że stosunki boków trójkąta prostokątnego są funkcjami jego kątów – funkcjami trygonometrycznymi. Pod koniec wieku – na przykładzie funkcji trygonometrycznych - wprowadzano ogólne pojęcie funkcji w matematyce. W 1. połowie XX wieku pojęciu funkcji nadano centralne miejsce w całej matematyce szkolnej, a rola trygonometrii wzrosła maksymalnie. Po wojnie początkowo utrzymano zmodernizowane programy nauczania z roku 1932. Na nauczanie trygonometrii przeznaczono najwyższy wymiar godzin w szkołach polskich (17%). W nowych programach z roku 1966 trygonometria w tradycyjnym ujęciu już się nie znalazła. Materiał trygonometryczny został ulokowany w różnych częściach matematyki szkolnej. Przedstawiona ewolucja nauczania trygonometrii w polskich szkołach średnich pokazuje, jak - skutkiem wieloletniej, ciągle ulepszanej tradycji - wypracowywana jest skuteczna metoda nauczania jakiejś części matematyki szkolnej.
EN
Teaching of trigonometry in secondary school in Poland have been conducted within a definite period of time. Introduced by the Commission of National Education, it existed as an independent branch of mathematics taught at school until the reform of 1966. In this article the changing range and methods of trigonometry teaching based on school textbooks’ content are being discussed. Trigonometry appeared as a part of geometry showing ways of finding unknown elements of a triangle when three other elements are given (including at least one side). In the first half of the 19th century it was proved that the ratio of sides of a right-angled triangle are the functions of its angles – the trigonometrical functions. At the end of the century a general notion of a function was introduced in mathematics on the pattern of the trigonometrical functions. In the first half of the 20th century the notion of the function took the main place in all mathematics taught at school and an increase of significance of trigonometry was maximal. After the Second World War at first the modernized syllabus from 1932 was maintained. The biggest amount of hours in Polish schools (17%) was devoted to teaching of trigonometry. On the new syllabi from 1966 a traditional presentation of trigonometry is not found. Trigonometrical contents have been placed in different parts of school mathematics. This presented evolution of trigonometry teaching in Polish secondary school shows how, as an effect of long-standing, still improved tradition, an effective method of teaching of one branch of mathematics is being developed.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.