Niniejszy artykuł ma na celu przybliżenie procesu gentryfikacji zachodzącego w Downtown Los Angeles. Centrum miasta stało się w ostatnich dwóch dekadach polem starcia interesów kilku grup społecznych oraz tematem ożywionej debaty publicznej. Najstarsze kwartały Los Angeles od początku zamieszkiwała wieloetniczna i wielokulturowa populacja, a na przełomie XIX i XX wieku w okolicach stacji kolejowej dołączyła do niej liczna grupa bezdomnych. Intensyfikacja działań prywatnych firm deweloperskich przy jednoczesnym braku konsekwentnego planowania ze strony administracji pogłębia już istniejące w aglomeracji deficyty dostępnych cenowo mieszkań dla najuboższych jej mieszkańców. Jak wskazują dane, azjatyckie dzielnice etniczne (Little Tokyo i Chinatown) skutecznie opierają się temu procesowi, który szczególnie destrukcyjny charakter przyjął w okolicach Skid Row oraz kwartałach zajmowanych przez Latino Angelenos i Afroamerykanów. Magistrat współpracuje z inwestorami głównie w obszarze inwestycji ratujących zabytkowe budynki historycznego centrum, na których renowację nie posiada funduszy. Wykazuje mniejsze zaangażowanie w kwestii zabezpieczenia warunków bytowych osób nisko sytuowanych w dzielnicach tanich hoteli i budynków pofabrycznych. W efekcie mamy do czynienia z odpływem pierwotnej populacji i zastępowaniem jej przez zamożnych inwestorów oraz najemców. Zostaje też utracony dotychczasowy charakter całych kwartałów. Artykuł ma charakter opisowy, opiera się na danych pochodzących ze źródeł stanowych i federacji, monografii i artykułów naukowych oraz artykułów lokalnej prasy.