Stefan Kempisty (1892-1940)

Stefan Kempisty był polskim matematykiem zajmujacym sie funkcjami zmiennej rzeczywistej, teoria mnogosci, całkami, funkcjami przedziału i teorią pola powierzchni. W 1919 roku obronił prace doktorskąa ,,O funkcjach nawpółciągłych na Uniwersytecie Jagiellonskim w Krakowie, a promotorem był Kazimierz Zórawski. W grudniu 1924 roku habilitował się na Uniwersytecie Warszawskimi w latach 1920-1939 pracował na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Opublikował ponad czterdzieści prac naukowych i trzy podręczniki z analizy rzeczywistej oraz jedną monografię. Reprezentował w swoich pracach i na seminariach szkołę  warszawska. Nazwisko Kempistego w matematyce pojawia się w zwiazku z definicją funkcji quasi-ciągłej, różnymi ciągłościami funkcji wielu zmiennych, klasykacja funkcji Baire'a, Younga i Sierpińskiego, funkcjami przedziału oraz całkami Denjoy'a i Burkilla.